Een blik in de keuken van de landcommandeur

Ondanks hun gelofte van armoede, hielden de landcommandeurs er een prinselijke levenswijze op na. Dit etaleerden ze graag tijdens de uitgebreide eetfestijnen voor de vele hoge gasten die ze in Alden Biesen ontvingen.

Zo vertellen we u graag een fraai voorbeeld van Gaspar Anton von der Heyden genaamd Belderbusch die landcommandeur was van 1766 tot aan zijn dood in 1784. Toen Königsegg-Rothenfels, het staatshoofd van Keurkeulen, met zijn talrijk gevolg in 1773 tien dagen bij Belderbusch in Alden Biesen op vakantie kwam, was het alle dagen feest. Allerlei groenten, uit de eigen moestuin of uit de broeikassen, en fruit, uit de eigen boomgaard of uit de oranjerietuin, had men ongetwijfeld voldoende in voorraad. Er werd bijzonder veel vlees verorberd: opvallend veel kippen, jonge en vette kalkoenen, ganzen, twee kalveren, drie vette schapen, schapenpoten en -tongen, twee grote hespen, zeven schouderhespen, een tiental varkenskoppen, twee zijden spek, zes stukken gezouten rundvlees en 394 pond vers vlees. Daarnaast werd vis geserveerd: zeevis en Maasvis, terwijl dagelijks vanuit de commanderij Voeren forellen en rivierkreeftjes aangevoerd werden. Vanuit Maastricht kwamen ijsblokken, koffie, suiker, citroenen en allerlei specerijen, en vanuit Bilzen dagelijks witbrood. Tenslotte kom men zich te goed doen aan confituren, biscuits, macarons, kersen, aardbeien, noten enz. Ook aan bier en de beste wijnen ontbrak het niet: bruin bier, oude rijnwijn, moezelwijn, bourgogne, pontacqwijn en gerenommeerde ermitagewijn, Spaanse wijn en schuimwijn, muskaatwijn en bariwijn.

Ongetwijfeld haalde Belderbusch bij die gelegenheid zijn nieuw tafelzilver te voorschijn. Hij had dit modieuze servies in Duitsland laten vervaardigen: een rococoensemble van 307 stuks voor 24 personen. elk stuk voorzien van zijn blazoen. Het was een ‘magnifiek’ servies dat het ‘hoogst mogelijke genoegen’ zou verschaffen. Zo zie je maar dat de landcommandeur en zijn gasten niets te kort kwamen!